.

Həyatla mübarizə aparmaq olar ki?!

Biz həyatın (yaşadığımız şey hər nədirsə) məkanında (“evində”) qonağıq. Elədə qonaqpərvər olduğunu söyləyə bilmərəm. Yaşadığımız bu həyat öz istədiyi kimi bizdən istifadə edir. O istəmədikcə biz bu oyunu tərk edə bilmərik. Onun məkanından çıxa bilmərik. Çıxılacaq bir qapıda yoxdu. Çıxmaq istəyəndə yoxdu. Hər kəsin gözündə bu məkan gözəldi, nə qədər cətinlik, əzab, çirkab, çırkabdan betər adamlar olsada bu məkan hamıya xoş gəlir. Buranı tərk etməklə bağlı hərkəsin qorxusu var.

Edə biləcəklərimizində bu məkan içində bir sərhədləri var.  Amma heç bir zaman sərhəd görmürük. Hər şey hüdudsuz görsənir. Yaşadığımız hər an bu məkanda (həyatda) yeni yerlər, yeni şeylər tapırıq, rast gəlirik. İrəlini görmədən addımlayırıq. Amma bir sonrakı addım necə olacaq görsənmir.

Bir boşluq, fəza fərz edin. Dörd tərəfiniz boşluq olan bir məkan fərz edin. Gözünüzün qabağına gətirməyə çalışın bu boşluğu. Biz bu boşluqda irəliləyirik. Atdığımız bir sonraki addımımızda ayağımızın altında nə olacaq bilmirik. Ayağımız bir şeyə toxunduqdan sonra nə olduğunu bilirik. Geriyə baxdıqda hansı yolu gəldiyimiz görə bilirik. Amma irəli naməlumdu. Hansı addımda ayağımızın altı boş olacaq. Boşluğa nə zaman düşəcəyik bilmirik.