.

Bu həyatın qurbanı olmuşuq. Bir şeydən bəhs edilir və bizlərdə ondan danışmağa başlayırıq.

İçimdəki uşaq dedilər və onun dalınca düşməyə başladıq. Başqa şeylər yaradıldıqca onları axtaracıyıq. Həyatın, ətrafımızın bizim gözümüzə soxduqları ilə yaşayırıq.

Bir restoranda menyudan yemək seçirmiş kimi, həyatımızıda gözümüzə soxulanlardan seçirik. Mətbəxdə hər məhsuldan varsa niyə biz özümüzə məxsus sifariş vermiyək. Və ya qolumuzu çırmalayıb mətbəxə niyə özümüz girməyək.

Qorxuruq yoxsa özümüzə əziyyət verməkdən qaçırıq?!